پذیرفته شده برای ارائه شفاهی ، صفحه 493-501 (9) اصل مقاله (587.39 K)

مهدی اخلاصی ؛ جهانگیر رخشندگان؛ علی رستمی

مرکز فقهی

بازی‌های دیجیتال به‌عنوان بخشی از فناوری‌های نوین به یکی از پرطرفدارترین روش‌های تفریحی – اقتصادی تبدیل شده است که اکثر مخاطبین آن را جوانان تشکیل می‌دهند و با گسترش و توسعه شبکه اینترنت، این حضور رشد بیشتری خواهد یافت. هیجان، دست‌یابی به مبالغ زیاد آن هم در زمان کم، از مهم‌ترین عوامل جذب در این نوع از بازی‌ها به شمار می‌روند؛ بنابراین واکاوی حکم شرعی آورده‌های اقتصادی بازی‌های دیجیتال امری ضروری است. در این میان، مجازی بودن، آنلاین بودن، نبود قوانین مشخص و تهیه بازی‌ها توسط شرکت‌های خارجی همگی از مسائلی است که تحقیق در این زمینه را با چالش مواجه می‌سازد. از همین رهگذر، نوشتار حاضر کوشیده است تا آورده‌های اقتصادی بازی‌های دیجیتال را در قالب دو گروه ارائه‌کنندگان و کاربران بازی‌های دیجیتال مورد تحلیل قرار دهد. نتایج به‌ دست ‌آمده که بر مدار روش تحلیلی – توصیفی سامان یافته، حاکی از آن است که آورده‌های اقتصادی ارائه بازی‌های دیجیتال در صورتی مشروع قلمداد می‌شوند که از موانعی همانند: تقویت کفر، گمراه‌کننده بودن، اهانت به مقدسات و ابزار قمار بودن، خالی باشند. درآمدهای مالی کاربران نیز اگر از راه شرط‌بندی و برد و باخت به دست آمده باشد، حرام است. نسبت به جوایز مسابقات در قالب بازی‌های دیجیتال نیز اگر منبع تأمین جایزه از پرداختی‌های شرکت‌کنندگان باشد، قمار بوده و دریافت آن حرام و برنده مالک آن نخواهد بود و در غیر این صورت، دریافت آن بی‌اشکال است.

بازی دیجیتال؛ قمار؛ مسابقه؛ برد و باخت؛ استریم؛ تستر