پذیرفته شده برای پوستر ، صفحه 717-722 (6) اصل مقاله (603.16 K)

محمد رضاپور

عضو هیأت علمی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

اشیاء و پدیده‌های جهان به شکل‌های گوناگون خودشان را می‌نمایانند و «پدیدارشناسی» روشی است که به کمک آن می‌توان به آگاهیِ افراد از مفاهیم و پدیده‌ها، بدون واسطه دست یافت. لازمه‌ی انجام پدیدارشناسی، آشنایی با فلسفه و روش‌های فلسفی است و مبانی فلسفی پدیدارشناسی بایستی در این مسیر مورد مطالعه قرار گیرند. در این راستا، ‌«فلسفه اطلاعات» یک حوزه نوین در مطالعات فلسفی محسوب می‌شود که هم دارای جنبه‌ی «پدیدارشناختی» است و هم دارای جنبه‌ی «فرانظریه‌ای». آشنایی با هر دو جنبه‌ی یادشده از این فلسفه، به فهم کاربردهای بااهمیت و گسترده‌ی آن کمک می‌نماید. بنابراین در این مقاله ضمن معرفی مفهوم فلسفه اطلاعات، و مرور جنبه‌های کلی آن، بر رویکرد پدیدارشناسانه‌ی این فلسفه تمرکز می‌کنیم. هدف اصلی در «پدیدارشناسی»، کشف تجارب مختلف افراد از پدیده مورد بررسی، برای رسیدن به ماهیت و جوهره‌ی واقعی آن پدیده یا مفهوم است و بنابراین رویکرد فلسفی از فلسفه اطلاعات، نقطه‌ی مقابل فلسفه دکارتی محسوب می‌گردد.

فلسفه اطلاعات؛ پدیدارشناسی؛ هوش مصنوعی؛ مقابل فلسفه دکارت