پیوند نظام کیفری و جاسوسی صنعتی در فضای سایبر: رویارویی یا همکنشی؟
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی ، صفحه 763-772 (10) اصل مقاله (607.88 K)
نویسندگان
حقوق، دانشکده حقوق، پردیس فارابی، دانشگاه تهران، قم
چکیده
پدیدهی جاسوسی صنعتی در چهارراه حقوق کیفری، حقوق مالکیت فکری، اقتصاد و علوم مرتبط با سیاست دانسته میشود و چالش این نوشتار از همینجا آغاز میگردد که؛ نظام کیفری چگونه باید با پدیدهی جاسوسی صنعتی روبهرو شود؟ در رویکرد رویارویی، جاسوسی صنعتی به عنوان یک رفتار مجرمانه در سه حوزه سنتی، نظامی و سایبری مطرح میشود. با این حال عدم تصریح به جاسوسی صنعتی و اقتصادی در قوانین ایران، به استثنای مقررات مرتبط با جرایم نیروهای مسلح، جایگاه قانونی این پدیده را همانند خود جاسوسی مبهم کرده و چهرهای دوگانه به این جرم بخشیده است.
از سوی دیگر، رویکرد همکنشی انگارهی دیگری را مطرح میکند که؛ چون در جاسوسی صنعتی، نقش دولت بیگانه یا عنصر وابسته به آن، تعیینکننده و وجه تمایز این پدیده با رفتارهای مشابه است، جاسوسی صنعتی، چیزی جز سیاست دولتها در قبال یکدیگر نیست. از این منظر، جاسوسی صنعتی از جامهی یک بزه به جامهی یک پدیدهی تأثیرگذار در روابط کشورها در میآید. حاصل پژوهش در موضوع حاضر چنین نمایان میشود که رویکرد نظام حقوقی داخلی در رویارویی در سایهی بزه جاسوسی و با رنگمایهی جرائم علیه امنیت بوده و در عرصه بینالمللی رویکرد سیاسی کشورها در برابر یکدیگر، حاکم است.
از سوی دیگر، رویکرد همکنشی انگارهی دیگری را مطرح میکند که؛ چون در جاسوسی صنعتی، نقش دولت بیگانه یا عنصر وابسته به آن، تعیینکننده و وجه تمایز این پدیده با رفتارهای مشابه است، جاسوسی صنعتی، چیزی جز سیاست دولتها در قبال یکدیگر نیست. از این منظر، جاسوسی صنعتی از جامهی یک بزه به جامهی یک پدیدهی تأثیرگذار در روابط کشورها در میآید. حاصل پژوهش در موضوع حاضر چنین نمایان میشود که رویکرد نظام حقوقی داخلی در رویارویی در سایهی بزه جاسوسی و با رنگمایهی جرائم علیه امنیت بوده و در عرصه بینالمللی رویکرد سیاسی کشورها در برابر یکدیگر، حاکم است.
کلیدواژه ها